niedziela, 31 grudnia 2017

Nadszedł kwiecień

           W krzyżu boli jeszcze bardziej, ręce też, ale w ogrodzie uporządkowane było już trochę więcej. Tego co natura dała też przybywało. Właściwie tego co wspólnie z naturą udało się stworzyć. Posadzone w ubiegłym roku przetrwało zimę i cieszy. Niektóre ledwie budziły się do życia inne już pełną parą rozkwitały.











o

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
  • Czernidłak kołpakowaty
                      Co roku, mniej więcej o tej porze na naszym trawniku pojawiają się różne grzyby i grzybki.              Jednym z nich jest...
  • Lipcu zostań na dłużej
      POWIEDZIAŁABYM , LIPCU ZOSTAŃ NA DŁUŻEJ, BO LATO JESZCZE TRWA, WIĘC ŻAŁOWAĆ GO NIE CZAS.             Z awsze jak mija jakiś   okres, to ...
  • Krokusy i kot
             Może to trochę wygladać jak zabawa w słowa na literę. Tyle, że nie zaczynamy od "a" , a od "k". Jednak  nie o ...
  • Moje żaby
            Od wczoraj jest trochę chłodniej. Minęły wielkie upały. Kilka dni temu pisałam w wierszu ,  o d samego rana  gorączka i duchota,  ta...
  • Zachwyty
                   I jak tu się nie zachwycać. Dzisiaj pozostawię bez komentarza.
  • Ogrody w Maroku
                      Nigdy dotąd nie podróżowałam, aby celem były ogrody. Wyjazdy takie organizuje Np. Kasia Bellingham, ale jeszcze nie skorz...
  • W blasku listopadowego słonca
                      Mój ogród w blasku listopadowego słońca. 
  • Sadziec plamisty
                 Naturalnym, czytaj dzikim miejscem występowania sadzica plamistego  są   atlantyckie wybrzeżu Ameryki Północnej, gdzie rośnie n...
  • Praca na okrągło
                   W poprzednim poście pisałam, że co nieco posadziłam i że to chyba ostatnie w tym roku. Jakże złudne były to postanowienia. N...
  • Balkonowe wspomnienia
         Przenoszenie bloga z poprzedniej platformy spowodowała, że wróciły wspomnienia o moim balkonie. Moja przygoda z nim trwała szesnaście ...