Kolejne miejsce na
mojej turystycznej mapie ogrodów, to Przelewice i ogród dendrologiczny.
Obecnie łączna powierzchnia ogrodu to około 45 ha. Część ogrodu wraz z
pałacem przeznaczona dla zwiedzających znajduje się na powierzchni 30 ha. Około 22 ha stanowi przedwojenna, pierwotna
część ogrodu. Ogród Dendrologiczny w Przelewicach powstał jako prywatna
kolekcja miłośnika drzew i krzewów, który wierzył, że ludzie są na Ziemi po to,
żeby kierować przyrodą, nadawać sens jej istnieniu. Wiele gatunków roślin z
tego ogrodu trafiło do Światowej
Czerwonej Księgi roślin ginących i zagrożonych w skali całej Ziemi. Jedną z
nich jest dawidia chińska, której kwiat stał się symbolem ogrodu. Ogród
Dendrologiczny w Przelewicach założony został w 1933 roku, jednak pierwszy park
przypałacowy powstał około roku 1814 po zbudowaniu pałacu. Kolejni właściciele
majątku modyfikowali park według własnych potrzeb i gustu. W latach 1933-38
ówczesny właściciel Conrad von Borsig przekształcił park w kolekcję
dendrologiczną i to założenie jest obecnie objęte ochrona konserwatorską. Ogród
Dendrologiczny w Przelewicach to perła przyrodnicza Pomorza Zachodniego i jeden
z najcenniejszych obiektów przyrodniczych w Polsce. Ogród japoński,
wrzosowisko, kolekcja oczarów, wąwóz z drzew iglastych, aleja świerków,
ścieżka różaneczników, źródlisko, stawy,
aleja kalinowa, wzgórze i ogród skalny. Można by spacerować bez końca i to
przez wszystkie pory roku.
Nasz wyjazd w północno zachodnie tereny
Polski obfitował w ogrody. Oprócz Przelewic była jeszcze Glinna. Przy południowo-wschodnich dzielnicach
Szczecina na Wzgórzach Bukowych znajduje się kompleks leśny Puszcza Bukowa.
Wchodzi w skład Szczecińskiego Parku Krajobrazowego utworzonego w 1981 roku. W południowo-wschodniej
części Puszczy Bukowej jest położony Ogród dendrologiczny w Glinnej. Historia
ogrodu sięga roku 1823, gdy powstały tu prywatne szkółki drzew, przejęte w 1870
roku przez nadleśnictwo państwowe w Śmierdnicy. To właśnie z tego okresu
pochodzi większość najstarszych, pomnikowych dzisiaj okazów egzotycznych drzew.
Sadzono je na obrzeżach powierzchni produkcyjnej jako ozdobę, celem obserwacji
ich mrozoodporności lub jako matecznik do dalszego rozmnażania. Szczególnie
zasłużonym w tej dziedzinie był pracujący tu przez wiele lat w końcu XIX w.
nadleśniczy ze Śmierdnicy, Carl Ludwig Gene. Pierwsza informacja o ogrodzie
pochodzi z 1911 roku, zaś spis z roku 1938 wykazuje obecność 51 egzotycznych
gatunków drzew i krzewów. Wstęp za darmo. Ogród znakomicie oznakowany. Tam po
raz pierwszy widziałam owoce magnolii.
Kolorowe liście, owoce, wiewiórka zbierająca orzeszniki i ukrywająca je
na zimę w swoich kryjówkach. To był kolejny piękny spacer.
