Przelewice i Glinna

            Kolejne miejsce na mojej turystycznej mapie ogrodów, to Przelewice i ogród dendrologiczny.

      Obecnie łączna powierzchnia ogrodu to około 45 ha. Część ogrodu wraz z pałacem przeznaczona dla zwiedzających znajduje się na powierzchni 30 ha.   Około 22 ha stanowi przedwojenna, pierwotna część ogrodu. Ogród Dendrologiczny w Przelewicach powstał jako prywatna kolekcja miłośnika drzew i krzewów, który wierzył, że ludzie są na Ziemi po to, żeby kierować przyrodą, nadawać sens jej istnieniu. Wiele gatunków roślin z tego ogrodu  trafiło do Światowej Czerwonej Księgi roślin ginących i zagrożonych w skali całej Ziemi. Jedną z nich jest dawidia chińska, której kwiat stał się symbolem ogrodu. Ogród Dendrologiczny w Przelewicach założony został w 1933 roku, jednak pierwszy park przypałacowy powstał około roku 1814 po zbudowaniu pałacu. Kolejni właściciele majątku modyfikowali park według własnych potrzeb i gustu. W latach 1933-38 ówczesny właściciel Conrad von Borsig przekształcił park w kolekcję dendrologiczną i to założenie jest obecnie objęte ochrona konserwatorską. Ogród Dendrologiczny w Przelewicach to perła przyrodnicza Pomorza Zachodniego i jeden z najcenniejszych obiektów przyrodniczych w Polsce. Ogród japoński, wrzosowisko, kolekcja oczarów, wąwóz z drzew iglastych, aleja świerków, ścieżka  różaneczników, źródlisko, stawy, aleja kalinowa, wzgórze i ogród skalny. Można by spacerować bez końca i to przez wszystkie pory roku.

         Nasz wyjazd w północno zachodnie tereny Polski obfitował w ogrody. Oprócz Przelewic była jeszcze Glinna.  Przy południowo-wschodnich dzielnicach Szczecina na Wzgórzach Bukowych znajduje się kompleks leśny Puszcza Bukowa. Wchodzi w skład Szczecińskiego Parku Krajobrazowego  utworzonego w 1981 roku. W południowo-wschodniej części Puszczy Bukowej jest położony Ogród dendrologiczny w Glinnej. Historia ogrodu sięga roku 1823, gdy powstały tu prywatne szkółki drzew, przejęte w 1870 roku przez nadleśnictwo państwowe w Śmierdnicy. To właśnie z tego okresu pochodzi większość najstarszych, pomnikowych dzisiaj okazów egzotycznych drzew. Sadzono je na obrzeżach powierzchni produkcyjnej jako ozdobę, celem obserwacji ich mrozoodporności lub jako matecznik do dalszego rozmnażania. Szczególnie zasłużonym w tej dziedzinie był pracujący tu przez wiele lat w końcu XIX w. nadleśniczy ze Śmierdnicy, Carl Ludwig Gene. Pierwsza informacja o ogrodzie pochodzi z 1911 roku, zaś spis z roku 1938 wykazuje obecność 51 egzotycznych gatunków drzew i krzewów. Wstęp za darmo. Ogród znakomicie oznakowany. Tam po raz pierwszy widziałam owoce magnolii.  Kolorowe liście, owoce, wiewiórka zbierająca orzeszniki i ukrywająca je na zimę w swoich kryjówkach. To był kolejny piękny spacer.